Groeiend leren, leren groeien

 




Onze schoolvisie is gestoeld op groeiend leren, leren groeien. We hebben unaniem gekozen voor een absolute procesbegeleiding van kinderen, waar kinderen mogen leren door het ervaren van ups en downs, van vallen en opstaan, …, om uiteindelijk na zes jaar een kind te zijn met elk zijn eigen talenten en kwaliteiten. ‘Leren groeien’ wijst ook op het kunnen omgaan met de ‘val’, om eruit te leren dat vallen de kans biedt tot weer opstaan en constructief verder gaan. Vanuit die gedachte begint alles en komt alles weer samen.

Je gaat als leerkracht mee op weg, met elk kind afzonderlijk. Ieder kind krijgt de mogelijkheid om groeiend te leren en te leren groeien.

Wij zijn een hartelijke school waarin we met een open kijk kansen en ruimte geven voor een brede ontwikkeling.

Een hartelijke school ben je als mensen die erop bezoek komen dat voelen, ruiken, smaken en horen. Op de speelplaats glimlachen en goeiedag zeggen, dat is ontzettend belangrijk. Iedereen moet van deze aanpak deelgenoot zijn of worden. Mensen mogen zich welkom en verwelkomd voelen in de school.

Open kijk: wij kijken verder dan alleen naar de school, naar de resultaten, naar de leerplandoelen. Wij kijken ook naar de bredere context, naar de verschillende culturen die zich in onze school verenigen.

Brede ontwikkeling: school maken is meer dan louter de resultaten. Het betekent ook leren leven in de maatschappij, vanuit de eigen - al dan niet moeilijke - achtergrond. De school maakt kinderen wegwijs in het opnemen van hun plaats in de maatschappij.

Een ontwikkeling die er voor zorgt dat hoofd-hart-handen een volwaardige plaats innemen.

Binnen de ruime ontwikkeling heeft de school aandacht voor het hoofd, waaronder we onder meer het verwerven van kennis en leerstof verstaan. Daar hebben we oog en oor voor.

Oog voor de handen:we leren kinderen dingen te doen, de handen moeten in actie zijn. Zingen, knutselen, bewegen, creatief zijn: de hersenhelft die hiervoor verantwoordelijk is willen we activeren. Als school geven we creativiteit en ambacht een plek.

Hart:sociale vaardigheden, omgaan met elkaar, andere culturen, reflectie, omgaan met conflicten, complimenten, … We hebben aandacht voor de emotionele wereld waar het kind in volle ontwikkeling en expansie is.

De school neemt een prachtig engagement door dit stapsgewijs waar te maken. Is dit niet té hoog gegrepen? Neen! We vervolmaken dit avontuur stap voor stap, met beide voeten op de grond en met veel ruimte en aandacht voor het evolueren en het ontwikkelen.

Vanuit veiligheid, rust en geborgenheid creëren we een dynamische sfeer.

Veiligheid bieden betekent in staat zijn om leiding te nemen. Dat is nodig om een kind volledig in rust te laten zijn in de klas. Het laat toe dat kinderen zich geborgen voelen. Dat heeft met veiligheid te maken. ‘Ik voel mij goed, ik voel mij op mijn gemak, comfortabel. Hier moet ik niet overleven. Ik mag zijn wie ik ben.’

Vanuit de geborgenheid: de leerkracht gaat tegelijkertijd in afstand én in nabijheid. Door de beide op hetzelfde moment kansen te geven, creëren we een levendige, actieve sfeer.

Als we louter vertrekken vanuit de actie en een overdaad aan prikkels toelaten, dan creëren we nervositeit, een gespannen sfeer. Kinderen haken dan af, en voelen zich gecrispeerd.

We bepalen grenzen door het stellen van regels en het maken van afspraken die we samen consequent naleven.

Als school durven we grenzen te stellen. We creëren een kader waarin kinderen zich veilig kunnen voelen en veilig kunnen spelen. Dat kader kent grenzen. Binnen de grenzen kan en mag een kind voluit gaan. Dit is belangrijk om een kind tot ontwikkeling te laten komen. Een kind heeft grenzen nodig om zich effectief te ontwikkelen. Grenzen kan je maken door regels. Een school mag die bepalen, maar heeft tegelijk ook de taak ze consequent op te volgen. Dat doen we vanuit onze eigen verantwoordelijkheid. Iedereen dient zich te houden aan die regels.

Consequent nageleefd worden: lijnrecht, maar alles naar omstandigheden hetzelfde. We gaan flexibel om met de gemaakte afspraken, rekening houdend met verschillende omstandigheden. De omgeving moet openstaan voor een flexibele omgang met regels, afhankelijk van specifieke omstandigheden die individueel kunnen verschillen. Regels consequent opvolgen impliceert ook rekening houden met specifieke omstandigheden.

Zijn we in het opvolgen van regels (te) veranderlijk, dan werkt het niet. Uitzondering mogen er zijn, op voorwaarde dat je die duidt. Diegene die de uitzondering krijgt, moet weten dat het een uitzondering is. De omgeving moet op haar beurt weten van waaruit de uitzondering werd/wordt gemaakt. Dat moet je als school kunnen duiden. Je bent geen rigide school, maar wel een school die consequentie nastreeft.

We begeleiden en ondersteunen eenieder in zijn groeiproces van vallen en opstaan.

Elk kind is van waarde: een slim kind, een kind met ADHD of ASS, een hoofbegaafd kind, een anderstalig kind, … Wij engageren ons ertoe om alle kinderen te ondersteunen in hun groeiproces.

Groeiproces: dat is een procesgegeven binnen de beperkingen van de school. Ook een school heeft een kader, een lijn binnen dewelke kinderen zich moeten bewegen. Als ze buiten de lijnen vallen of kleuren, moet je als school ook durven doorverwijzen.

Door elkaar graag te zien, te aanvaarden en te ontmoeten in elkaars eigenheid leren we constructief omgaan met elkaars verschillen en overeenkomsten.

We hebben een open hart tegenover elkaar, en komen elkaar met dat open hart tegemoet. We staan open om ieders eigenheid te leren kennen. Tegelijk beseffen we dat er overeenkomsten en verschillen zijn. ‘Wat ik evident vind, vindt een ander daarom niet evident. Ik wil wel de andere zijn evidenties leren kennen.’

Openheid creëren kan botsen, conflicten geven. Dat zal gebeuren, maar als je botst vanuit een open hart, dan is er altijd een weg naar een oplossing. We zijn mensen, maar geen perfecte mensen. Ook de kinderen, de directie en de ouders zijn niet perfect. Vanuit de imperfectie creëren we een openheid.

In alles wat we ondernemen, blijven we open communiceren en neemt iedereen verantwoordelijkheid op.

Wat er ook gebeurt, wat we ook doen: we blijven over alles praten. We voeren - al dan niet na verloop van tijd - een open communicatie, al moet die later terug opgenomen worden. Tegelijkertijd doen we een appel op ieders verantwoordelijkheid. Iedereen op school heeft verantwoordelijkheid: de kinderen, de leerkrachten, het zorgteam, de directie, de ouders en het schoolbestuur. Dat betekent dat jijzelf keuzes maakt. Je moet weten dat die keuzes consequenties hebben. Als je een bepaalde keuze maakt, dan kies je iets onherroepelijks, en dat heeft gevolgen. Je wil niet dat anderen die verantwoordelijkheden wegduwen. Je kan met andere woorden niet zomaar zeggen: het was een ander. Je staat zelf in voor jouw eigen keuzes.

We willen een school zijn waar iedereen ‘zichzelf’ mag ontmoeten en waar we kansen geven om groeiend te leren en lerend te groeien.

We zijn een school waar elkeen mag geconfronteerd worden met zichzelf in zijn sterke kanten en in de kanten waar hij nog moet groeien. Dat kan confronterend werken. Complimenten, leerpunten kunnen nu eenmaal confronterend zijn. Maar één ding blijft: de school geeft de openheid in het omgaan met complimenten, leerpunten, om daar vervolgens een weg in te vinden, er leren te mee omgaan in een constructieve sfeer. Dat is waar wij als school voor kiezen.